Somatoform semptomların oluşumuyla ilgili olarak, çeşitli gelişimsel ve psikolojik risk faktörleri bulunmuştur [16,17]. Araştırma, genetik etkileri [18,19], duygu düzenleme stratejilerinin eksikliğini [20] ve çeşitli aile risk faktörlerini [21,22] incelemiştir. Ebeveynlik davranışı stilleri çocuk-ebeveyn etkileşimlerini etkiler ve bu da çocuk bağlanma durumunun gelişimini etkiler [23]. Farklı bağlanma stilleri ile somatoform bozukluklar veya semptomlar arasındaki ilişki araştırmada özellikle ilgi çekicidir [16,17,24-26]. Yetişkinlerde bağlanma stilleri ile somatizasyon, fiziksel semptomlar, somatik ifadeler, somatik semptomların bildirilmesi, hastalık davranışı, kronik ağrı ve somatoform bozukluklar arasında ilişki bulunmuştur [16,24-31]. Bu bulgular, güvenli ve güvensiz bir şekilde bağlanan yetişkinlerin ağrı deneyimleri açısından farklılık gösterdiğini göstermektedir. Güvensiz bağlanma stilleri, güvenli bağlanma stillerine göre daha fazla sorunla ve acı deneyimleriyle başa çıkmada daha az kaynakla ilişkilendirilir [28].