Tokat atma, tekme atma, vurma, yüksek sesle konuşma, küfür etme ya da tehdit etme,
aşırı eleştirel olma, hata arama, tartışmacı ve saldırgan bir tavır içinde olma, ısım takma, suçlama, alay etme, dedikodu yapma, şüphecilik, önyargıyla yaklaşma, ome nöbetleri geçirme gibi açıkça, kişinin başkalarını incitmeyi ya da çevreye zarar vermeyi istediğini gösteren sözel ve fiziksel tacizler genellikle öfkenin doğrudan görülebilen belirti ve işaretleridir.
Başkalarından uzak durma ve onlarla işbirliğini red etme, sessizlik, unutkanlık psikosomatık hastalıklar, depresyon ve suçluluk duyguları, kazaya yatkınlık, işbirliğine karşı direnç bağımlılık davranışları, aşırı alttan alma, çekingen davranma, ağlama, şiddete ve suça yönelik fantazıler içinde bulunma, yoğun bir rahatsızlık ve stress altında olma duygusu, mutsuzluk ve gerginlik, güceniklik ve ruhsal acı çekme duygularının varlığı gibi belirtiler ise öfkenin dolaylı olarak ifadesini içeren belirti ve işaretlerdir.