Bir Boş Bakış Yarım Gülüş

Alaylı bir psikolog olan Dostoyevski, yalnızca gülüşüne bakılarak bir insan hakkında, pek çok psikolojik inceleme ve testten daha fazla bilgi eldilebileceğini söylemiştir. Gülme, hem dostça ve nazik hem düşmanca ve saldırgan nüansları içerir. İki numaralı gülüşle, özellikle başkalarının uğradığı felaketlerde karşılaşırız.

Bazense öyle insanlara rastlarız ki gülmesini hiç beceremezler. İnsandan insana, kalpten kalbe yol alabilmenin, ilişki kurabilmenin, fersah fersah uzağında bulunurlar. Başkalarını sevindirmeye yönelik istek ve yetenekten nasiplerini almadıkları gibi, adımlarını attıkları her yerde adeta bitki örtüsü solar, gece çöker, dünya kararır. Tüm ışığı emmek ve yok etmek üzere dünyaya gelmiş olan karanlığın efendileri gibidirler adeta. Ya hiç gülmez ya da istemeye ismeye gülerler ki, bu ilkinden de karanlık, ilkinden de soğuktur. Yaşama sevinci, güneş ışığı ve ötekinin ısısı hiç tanımadıkları evrenlere aittir…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *